Business Class μαθήματα από τους δημιουργούς του ίσως καλύτερου παγωτού της πόλης!
Πραγματικό παγωτό χωρίς συντηρητικά, χρωστικές και τεχνητά πρόσθετα, με φρέσκο γάλα, φρέσκα φρούτα, άριστες πρώτες ύλες και αγαπημένα υλικά που δημιουργείται μπροστά στα μάτια σου. Αυτό έχει καταφέρει να φτιάχνει η ομάδα του IceRoll που μετρά καταστήματα σε Γλυφάδα, Μοναστηράκι, Λάρισα και Ρόδο. Οι βάσεις που χρησιμοποιούνται έχουν ως κύριο συστατικό το φρέσκο γάλα, αφού το κατάστημα το προμηθεύεται καθημερινά από τον συνεταιρισμό ΘΕΣγάλα.
Το πεντανόστιμο hype τους στον χώρο του παγωτού μόνο τυχαίο δεν είναι. Έτσι, οι τρεις άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από το IceRoll (Παντελής Διαμάντης - Business οwner, Βασίλης Αντωνόπουλος - Co-οwner & marketing director, Παναγιώτης Παναγόπουλος - Co-owner & financial manager) μας είπαν με δικά τους λόγια τι είναι αυτό τελικά που κάνει το παγωτό τους μοναδικό.
Β.Α.: Το «παγωτό» είναι απλά ένα δροσιστικό επιδόρπιο. Το πραγματικά φρέσκο και χειροποίητο παγωτό είναι μια εμπειρία.
Π.Δ.: Είχα πάει ταξίδι στην Ταϊλάνδη, όπου το παγωτό είναι παραδοσιακό street food, βέβαια στην πιο απλή μορφή του με φρούτα και γάλα καρύδας. Εκεί έμαθα την τεχνοτροπία και τις τεχνικές. Μας πήρε έξι χρόνια από τότε προκειμένου να γίνουν όλες οι δοκιμές και οι έλεγχοι στα μηχανήματα, ώστε να φτάσουμε να ανοίξουμε το πρώτο κατάστημα IceRoll το Σεπτέμβριο του 2017 στη Γλυφάδα, καθώς πιστεύαμε ότι έλειπε ένα πραγματικά ποιοτικό παγωτό που περιέχει φρέσκο γάλα και όχι σκόνες.
Π.Δ.: Η βασική δυσκολία ήταν ότι οι μηχανές του εμπορίου δεν ανταποκρίνονταν στην παραγωγή ice roll από φρέσκο γάλα. Δοκιμάσαμε μηχανές από όλο τον κόσμο μέχρι να βρούμε αυτήν που μπορεί να παγώσει το φρέσκο γάλα. Τελικά, με μια ομάδα ψυκτικών φτιάξαμε τις δικές μας χειροποίητες μηχανές. Επίσης, πήραμε το πολύ μεγάλο ρίσκο να συστήσουμε στην ελληνική αγορά κάτι το πρωτοποριακό, με όλες τις δυσκολίες που προκύπτουν από την τοποθέτηση ενός καινοτόμου προϊόντος στην αγορά.
Π.Δ.: Επιχειρείν στην Ελλάδα! Ότι δε θα μάθαινα σε 10 πανεπιστήμια... Οικονομικά, λογιστικά, μάρκετινγκ, νομικά, ζαχαροπλαστική, συνταγές και ότι άλλο μπορείς να φανταστείς.
Π.Π.: Ευτυχία είναι να έχεις βρει τον αληθινό σου εαυτό τόσο σε μια ιδέα όσο και σε μια άλλη καρδιά, στη συνέχεια να βρεις σε αυτά τη δύναμη να αλλάξεις όσο μπορείς τον κόσμο και, τέλος, να αξιωθείς να μείνεις αληθινός μαζί τους μέχρι τα βαθιά σου γεράματα.
Β.Α.: Την καλύτερη συμβουλή την έχω πάρει από τον πατέρα μου, δυστυχώς όμως δεν μπορώ να επεκταθώ λόγω της εξαιρετικά πολύπλοκης φύσης της... Ας μείνω λοιπόν στη δεύτερη: «Όποιος κάνει υπομονή παίρνει ότι άφησαν πίσω τους εκείνοι που βιάστηκαν».
Π.Π.: Εμπιστεύομαι ανθρώπους που έχουν ήθος και ιδεώδη, τα οποία έχουν κάνει πράξη και για την ίδια τους τη ζωή. Αποφεύγω κάθε άνθρωπο ο οποίος δεν έχει τίποτα ενδιαφέρον να μου πει και να μου δείξει για την ύπαρξή του.
Β.Α.: Θα ήθελα να ήμουν σκιτσογράφος, μουσικός, κωμικός. Κάτι εξαιρετικά δημιουργικό, καλλιτεχνικό. Πέρα από το ταλέντο, δεν το κυνήγησα γιατί δυστυχώς δεν είμαι τόσο ρομαντικός. Ήθελα να συνδυάσω το creative στοιχείο με την επαγγελματική ανέλιξη. Θεωρώ πως η διαφήμιση ήταν μονόδρομος για μένα.
Β.Α.: Η οικογένεια είναι το μοναδικό «μέρος» όπου μπορείς να βιώσεις την πραγματική, ανιδιοτελή αγάπη. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το να βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς χαρούμενους.
Π.Π.: Στη φιλία εκτιμώ πολύ την πίστη. Όταν κάποιος μου αποδεικνύει ότι ακόμα και στα δύσκολα είναι εκεί για μένα, όπως είμαι κι εγώ γι’ αυτόν, γιατί έτσι πολύ απλά δεν ξεχνάμε τι περάσαμε μαζί και ποιοι είμαστε, μπορώ να πω ότι είναι πραγματικός φίλος.
Π.Π.: Απαντώ «ομηρικά», αλλά είμαι περήφανος για τη διαδρομή μου έως σήμερα και τα εφόδια που πήρα από αυτήν. Εύκολο να περηφανεύεσαι για κάτι που έχεις ή για κάτι που πέτυχες, όμως για μένα έχει μεγαλύτερη αξία τι αγώνα δίνεις μέσα σου κάθε μέρα, ασχέτως με το αποτέλεσμα.
Π.Π.: Ένας νέος οφείλει να επενδύσει στον εαυτό του πρώτα απ’ όλα. Η γνώση είναι δύναμη και επιβιώνει παντού. Κι έπειτα η εξειδίκευση σε κάτι. Όπως λένε, «ό,τι κάνεις κάν’ το καλά» και βασίσου πάνω σου! Ε, στη συνέχεια θα μπορούν κι άλλοι να βασιστούν σ’ εσένα..
Β.Α.: «Η οργάνωση σκοτώνει τη δημιουργικότητα». Και για να μην παρεξηγηθώ, εννοώ ότι δε θέλουμε να αυτοπεριοριζόμαστε σε καλούπια. Όσο περιορίζεσαι από κανόνες, η δουλειά γίνεται σίγουρα πιο ξεκούραστη, αλλά και πολύ λιγότερο δημιουργική.
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο askman